Kitabını ilk okuduğumdan beri hayatımda kocaman yer kaplayan bir diziyi dün gece bitirdim.
Son sezonu,hatta son 2 sezonu ne kadar saçmalamış olsa da finalde inanılmaz bir vuruş yaptı ve ağzım açık izledim diyebilirim.
Dan'e halil sezai desek de nedense birden gözümde bir karizmalandı son bölümdeki haliyle,sanırım gossip girl olmasının bunda etkisi çok.
Blair ve Chuck'ın çocuğu beni benden aldı hatta,nasıl buldunuz o çocuğu resmen küçük bir Chuck,takım elbisesi olsun mendili olsun muhteşem tatlıydı.
Jenny'nin yıllarca dizide olmadığını ve ona olan özlemim düşünülürse final bölümünde-her ne kadar boyu 2 metre gibi görünse de- ortaya çıkması harikaydı.
İçim çok sızladı,aman nolcak zaten çok kötüydü son bölümler,bitsin de kurtulalım derken gerçekten başıma gelince,bitmesi çok koydu diyebilirim.
Ben liseliyken onlar da liseliydi,üniversiteli oldular ben de oldum ve şimdi bitince ne yapabilirim şaşırdım açıkçası.
Küçümsesek de dolaylı da olsa bize yol gösteriyorlardı bir nevi..
Gossip Girl -gg- bitsen de kalbimizdesin.
Şu an en baştan diziye başladığım ve 1. sezonun ortalarına 1 günde geldiğim de doğrudur :)
Yavaş yavaş izlemeye çalışsam da şu ilk sezon nasıl inanılmaz bir sezonmuş onu da hatırladım o yüzden,
sanıyorum ki yılbaşı geçesi bu gidişle finali tekrar izleyeceğim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder