Sabah.

      Ankara'daydım.hava güzeldi,yeni inmiştim otobüsten,kalabalıktan sıyrılıp yolumu bulmaya çalışıyordum.O'na gelmiştim.benim ilk yalnız ve habersiz yolculuğumdu. Heyecanlıydım.hiç bilmediğim bir şehire daha yeni tanıdığım bir adamın yanına gelmiştim. Herneyse..Elimde küçük kahverengi bir bavul,bindim dolmuşa gittim.seni alırım tansaşın önünden demişti.gelince bekledim. Heralde 1 2 dakika sürdü.dayanamadım.yürümeye başladım eve doğru,bir an önce kavuşmak,öpmek,sıcacık boynuna sarılmak ve hep orada kalmak istiyordum.Karşıdan gelirken gördüm onu,siyah bir eşofman altı,o sevdiğim gri montu,dağınık saçları ve kısık bakışlarıyla paytak paytak geliyordu.İlk defa görüyor gibiydim,kalbimi avuçlarıma aldım yine,hızlandım..Yaklaşınca tenine dokunabilecek kadar,sarıldım konuşmadan,kokusunu içime çektim,evet dedim işte benim olmam gereken yer burası,bu kolların arası.Tuttu elimden,aldı çantamı,yürümeye başladık eve doğru.birer sigara yaktık..Girdik kapıdan sessizce odamıza,sarıldık uyuduk pencereden giren çim kokulu havayla.O sabah,ona aittim..O da bana. Erkeğimdi.abimdi.babamdı.sevgilimdi.aşık olduğum adamdı.Herşeydi yanımda uyurken.Ne güzel bir şey seninle uyumak dedi,sarıldım.Konuşamadım.Konuşsam sesim titrer diye korktum.her zamanki o yılışık gülümsememi bile konduramadım dudaklarıma.Yalındım onun yanında,bendim sadece.O ankara sabahında,ben aşık bir kadındım.