Çok duyuyorum çok..aşığım,aşıksın,bak onlar aşık,bilmem kim bilmem kime aşıkmış...bırakın arkadaşım şu kelimeyi.bir huzur verin.balıklama atlamayın her duyduğunuzda.her şeyi yormayın,bağlamayın aşka.hem ne zamandan beri bu kadar kolay oldu ağzımızdan çıkması?ne zaman karar verdik promosyon şampuan gibi bol keseden harcamaya?nedir abi aşk?nedir yani kimsenin dilinden düşürmediği,önüne çıkan her götü boklu için kullandığı o 3 harf?
Bakmayın böyle söylediğime,benimki biraz da kendime sinirimden.hiç istemediğim,zayıflık olarak gördüğüm halde kendimi bağlı hissetmeme bir adama.sanki çok gerekliymiş gibi ağzının içine bakmama ne söylüyo diye.rüyalarımda görmeme.pılımı pırtımı toplayıp gitmeme.bu aptal babavari güvenime.herkesten ölümüne sakladığım düşüncelerimi hafif serin bir akşamda gayet romantik müziklerle ona açmama..ve bunlara rağmen ben aşığım diye söyleyememe.o kadar gönlü bol,lafı bol olamayışıma..
Aşığım demek kolay değil azizim.aşığım demek sadece ağızdan çıkan öyle sıradan bir kelime değil yani.çok büyük sorumluluk.kullanmasın öyle her önüne gelen.ya da benim gibi düşünen azınlık için farklı bi kelime türetsinler.toş mesela,ne bileyim.öyle yerlerde sürünmesin,sadece biz bilelim.söylediğimizde yüreğimizi titretelim.hı,olmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder