Final Time.

2011'e finallerle başlamış vaziyetteyiz.başlamış demek pek doğru olmayabilir çünkü hala başlamış sayılmam.şu saat itibariyle sınavıma brüt olarak 18 saat net olarak 12 saat kaldı.bir işe nasıl başlarsan öyle gider klişesi yapmak istemiyorum amma velakin içimde de pek güzel hisler yok açıkçası.gno hesaplayıp kaç dersten kalabilceğimi düşünmek yerine şu koca final tatilinde bir sayfa ders çalışsaydım belki şu an bu kadar sefil bir duruma düşmezdim.ama yapmadım.pişman mıyım sorusuna da hayır cevabı vermeyi çok isterdim.pişman mıyım?evet.en azından bu sene sıkışmadan rahat rahat çalışmayı ve hiç de olsa gelecek planlarım için bir gıdımcık not arttırmayı düşünmüştüm.ya da hiç bir şey olmasa bile herkes gibi final haftamda perişan olmayı,zayıflamayı,okula makyajsız gitmeyi,sokağa pijamayla çıkmayı,sabahlara kadar kitap içinde boğulmayı,biri içimin eridiği bir plan sunduğunda gelemem sınavlarım var demeyi çok istemiştim.kendimi toplumdan dışlanmış hissetmemin sebebi kendime güvenim mi yoksa sadece boşvermişliğim mi bilmiyorum.insanın kendine söylediği yalan başkasına söylediği yalandan daha suçlu mudur?zeki olmak avantaj mı yoksa dezavantaj mıdır?okula gitmek üniversite hayatı yaşamak mıdır?yoksa hiç bir zaman adapte olamicağını bilerek kızsal muhabbetlere katılmak mıdır?olmadığın biri gibi göstermek midir?ne aldığınla değil ne kadar çalıştığınla övünmek midir?ya da bu soruların cevaplarını hiç bir zaman öğrenememek midir?acaba merak ediyorum sevgili gösteriş meraklısı bölüm arkadaşlarım,ilerde patronunuz sen işin içine sıçmışsın ancak çok çaba gösterdin hadi seni terfi ettirelim der mi?yatakta hiç bir halt beceremeyen tek gecelik çocuğa o kadar uğraştı diye orgazm taklidi yapılır mı?konudan çok uzaklaşmaktım biliyorum ama sanırım demek istediğim şey,ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.ben her ne kadar şu saate bile burda sürtsem de yarınki finalimde güzel bir not alırsam başarılıyımdır.geçmişim ne olursa olsun.o yüzden bye bye failure,bye bye sadness.