15 Ocak 2011 Cumartesi

Her Zamanki Gibi Taşınıyorum.


Taşınmak artık benim için gerçekten sıradan bir olay,gözüm kapalı yaka bile değiştiririm.hatta bu girişimden zevk bile alırım.zira uzman oldum sayılır.şu şehre geldiğimden beri en uzun süre 10 ay oturdum bir evde ki bu benim için küçük ne küçüğü büyük çaplı bir rekor sayılır.eğer yurdu saymazsak 4. evime geçiyorum kısmetse haftaya.kısmetse diyorum çünkü işim ciddi manada şansa kısmete kaldı.aslında çok severim taşınmayı,eşyalar toplanır,yeni ev temizlenir,pırıl pırıl sistematik bir şekilde yerleştirirsin eşyalarını.ilk bir kaç gün uyanınca kalbin midende atar,evi şöyle bir gezer 'vay anasını abicim ben burda oturuyorum artık' falan dersin.0 dan başlarsın faturalara,tekel bulmaya çalışırsın,en yakın marketin kartını çıkarttırırsın,muhtemelen eski evini düşünür arada bir hüzünlenirsin.bunlar hoş şeyler,amma velakin eğer taşınmadan önce büyük bir ahmaklık edip bir yığın borç yapmadıysan.mesela elektriği hiç abonelik açtırmadan kullanmadıysan,ya da eve ihtar üstüne ihtar hatta tehdit mektupları gelene kadar faturalarını biriktirmediysen taşınmak güzeldir.böyle 3. şahıs falan yapıyorum da hikaye hep bunlar.sıçtım kısacası.elektriği ödemeden kaçmak,telefonu söküp çöpe atmak gibi fikirlerim var şu ana kadar,evet pek gelişme kaydedemedim.ama yeminle uykularım kaçıyor,sabahtan akşama kadar bu paraları nerden bulcağımı düşünmekten sınavda kilowat hesaplarken buldum kendimi.belki de milyar milyar borcum var,belki de hapse girerim ihbar edilip.hiç bilmiyorum,ve eğer yakın zamana kadar bilemezsem - ki bu yakın zaman 7 günlük bir dilimi içeriyor - eşyalarımla çöp konteynırı köşelerine ev düzebilirim.şansımı denemek adına borç istedim olmadı,iddaa oynadım tek maçtan yattı,babamdan istedim arabayı çarptı,sevgilim kendini zor doyuruyor zaten.yani açıkçası elle tutulur hiç bir ekşında bulunmadım halletmek için.şimdi elimde kedim ayedaşta sırılsıklam görünürsem bir gün şaşırmayın.beni böyle derbeder eden kafamın içine sıçıyim.götümün tam olarak neresine güvenip bu zamana kadar boş beleş oturduysam,şimdi ceremesini çekiyorum.allah kerim tabi,çıkmadık candan ümit kesilmez,umut fakrin ekmeği vesaire vesaire.3 günlük geri sayımı şu andan itibaren başlatmış durumdayım.güvendiğim dağları satmadan bu paraları bulabilceğime inanıyorum.idealist doğmuşum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...