14 Nisan 2012 Cumartesi

Kesik Parmak Cinayetleri

Bundan tam 2 hafta önce biliyorsunuz ki YGSnin bir önceki gecesiydi.Ankara da sınava gireceği için evde sürekli o ne derse yapma,kölesi olma psikolojisinde gezdim o gece,su dedi su verdim,sigara dedi yaktım,gece 12de acıktım diyip yemek isteyince bile tamam dedim.Bir güzel markete gittim,cordon blue aldım eve geldim girdim mutfağa.Pilavı önden yapmıştım o yüzden sadece cordon blueları ısıtmak kalmıştı geriye.Paketini açtım ve bunlar niye bu kadar soğuk diye düşünürken acı gerçekle o an karşılaştım;sevgili marketimiz dipfrize koymuş canım tavukları ve o tavuk parçaları da birbirine yapışmıştı.Hiç moralimi bozmayıp bir cengaver edasıyla işe giriştim;elimle ayırmaya çalıştım olmadı tabi,tezgaha vurup kırmaya çalıştım o da olmadı,hatta biraz ısıtıp öyle ayırmaya çalıştım hiç fayda etmedi,ve süper fikrim o anda geldi aklıma..bıçakla ayırmak!
       Bir elime tırtıklı diye tabir ettiğimiz bıçaklardan,diğer elime de cordon blue parçasını aldım,düz mantık kullanarak bıçağı aradan sokmaya çalıştım,biraz zorladım ve bir anda inanılmaz bir acı hissettim.Merhaba ben sakar.Parçalar ayrılmıştı ayrılmasına ama elimden kan boşalıyordu.Hemen banyoya koşup suya tuttum parmağımı ve suyun berraklaşmasını bekledim yara bandı yapıştırmak için,tabi bu yaklaşık 5 dakika kadar sürünce,şöyle bir parmağıma bakayım dedim ve görebildiğim kadarıyla karşıma eklem yerinden ikiye ayrılmış bir et parçası ve bir tutam kemik geldi.Bu zamana kadar mutfakta bilumum yerlerimi kesip,her seferinde minik sıyrıklarla atlattığım için olayı bu durumda ne yapılır bilemedik,aklımıza gelen ilk şeyi yaptık fırladık koştuk hastaneye.Gecenin birinde taksiye atladık gittik acile ve hayatımda ilk dikişim 22 yaşımda atılmış oldu.Tamm 5 dikiş dile kolay,minicik parmağa,hem de sol elime ( solağım da biraz ).O elimi ne suya sokabildim,ne yazı yazabildim ve akabinde sınavlara girebildim,ne ev işi yapabildim ( bulaşık yıkayamadığım için inanılmaz üzüldüm tabi ).Yaklaşık bir hafta hayat zehir oldu bana.
       Geçen süre zarfında,biraz daha fazla pratik düşündüm alternatif yollar aradım..Evi süpüremediğim için alfi traş ettirdik ki tüy dökmesin,saçımı kestirdim ki yıkamak kolay olsun,dışardan yemek söyledik ki bulaşık olmasın diye.Duş almayı çok özledim o yüzden itiraf ediyorum cuma günü aldırmam gereken dikişleri çarşamba günü aldırdım ve dikişlerim alınınca ilk yaptığım şey upuzun sıcacık bir duş oldu,sabah kalkınca elimi yüzümü yıkamak oldu foşur foşur.Yine de ilk bir kaç gün panik oldum dikişler de gidince,elim sanki her harekette ayrılcakmış tekrar gibi geliyodu ama şimdi parmağım kabuk bağladı,çok rahat hareket ettirebiliyorum.Çakallığı da elden bırakmadım tabi önüme gelen herkese elini suya çok sokma dedirttiğim için bulaşıklar bir süre daha Ankara'da :) ve artık şu duayı da ediyorum,allah kimseyi tek elli bırakmasın.Amin.



Not : Fotoğraftaki yara bantlarına bayıldım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...